منشاء خواب : با سلام به همراهان همیشگی تشک برجیس، امروز رد مورد منشاء کلی خواب دیدن مطلبی نوشته ایم که امیدوارم کاربران عزیز نهایت استفاده را ببرند.
چون تا کنون فلاسفه راجع به فلسفه ی پس رانی موجب دقتی نداشته اند. لازم می دانیم ابتدا منشا خواب را هر چه بتوانیم روشن ساخته و بین صورت قدم اولی در این راه تاریک بگذاریم .
برای ساختن این طرح، غیر از دقت در عمل و خواب تاچار از مطالعات دیگری نیز بوده ایم و اگر به نظر مخلوت و پر طول و تفصیل می آید از ان است که هر یک به جای خود کمال وجوب را دارد.
ما عقیده داریم که روح انسان برای ایجاد فکر ، دو قوه دارد. قوه دوم دارای این مزیت است که که هر چه را می سازد ، وجدان بی درنگ درک می کندلاکن ساخت قوه اولی نامدرک مانده و یا بوسیله قوه دومی به وجدان می رسد.
در سر حد این دو قوه انجا که قوه اولی به قوه دوم می پیوندد یک غربال نقادی وجود دارد.که افکار باید از ان بگذرد.انچه نباید وارد وجدان شود از غربال نمی گذرد و به جا می ماند.افکار باقی مانده را که غربال نقادی وا می زند، افکار پسمانده می نامیم
ولی در مواقع خاصی عمل نقادی سست شده و فعالیت دو قوه از حالت عادی منحرف می شود و از قسمت از افکار پس مانده خود را به وجدان می رساند.
لذا چون عمل نقادی هر چند سست بشوند ناچار تغییر صورت داده شهره زشت خود را به طوری بپوشانند. بنابراین انچه وارد وجدان می شود حاصل سازش و مصالحه است که بین تقاضاهای مخالف دو قوه صورت می گیرد.باید دانست که عمل پس رانی و سستی نقادی و مصالحه نتنها در خواب بلکه در هر نوع فعالیت روحی محسوس است.
اعمال تبدیل و تلخیص و حتی تنظیم که در ضمن مطالعه عملیات خواب شناخته ایم در انجام دادن مصالحه دخالت تام دارد.البته اعتراف می کنیم که توضیحات ما راجع به عمل خواب آلوده به اقکار عجیب و غریب است.به نظر ما عمل یک خواب تاریک را می شود به عمل شخص زبر دستی تشبیه کرد که می خواهد حرف خود را به حیله به رئیس حالی کند.اعمال تغییر صورت و انتقاد را که در خواب وافع می شود ما از این تشبیه در یافته ایم واگر نظریه ما به صورت کامل بیرون نیامده لاقل قطعی است.
امیدواریم در اینده مطالعات بیشتری عمل این دو قوه را که اول و دوم را نام نهادیم روشنتر کرده و روابط بین این دو قوه را که به نحوی بیان کردیم را تایید و ثابت کند ک ه قوه دومی بر مدخل وجدان گماشته شده و می تواند قوه اولی را راه ندهدو وقتی خواب به بیداری تبدیل شد انتقاد به کار خود پرداخته انچه را در مدت ناتوانی پذیرفته بود از خود می راند.
اینکه روئا به سرعت فراموش می شود دلیل واضح و مثبتی بر این نظریه است. به اضافه بر اثر تجربه می دانیم که هنگام حکایت کردن خواب یا تجزیه آن ممکن است نکته ای که به کلی فراموش شده بود به خاطر بیاید و اتفاقا همیشه ان نکته بهترین و نزدیکترین وسیله فهم مقصود خواب واقع می شود و شاید هم به همین جهت در نتیجه عمل انتقاد، آ« نکته به فراموشی سپرده شده است.
منبع: تشک برجیس